చిన్న కథ ..మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి

కోరిక....

"ఇది సింపుల్ గేమ్ . మన స్కూటర్ తాళం చేవులన్నీ ఓ డబ్బాలో పోసి బాగా కలుపుతాం. ప్రతి ఆటగాడు తన చేతికి వచ్చిన తాళం చెవిని తీసుకుంటాడు. ఎవరి స్కూటర్ తాళంచెవి వస్తే ఆ స్కూటర్ యజమాని భార్య ఆ రోజంతా అతనితో గడపాలి. ఇలా పన్నెండు మంది స్కూటరిస్ట్ ల భార్యలు, తమ భర్తతో కాక ఇంకొకరితో గడపాల్సి ఉంటుంది.... "వైఫ్ స్వాపింగ్ " అంటారు దీన్ని" పశుపతినాథ్ కి చెప్పాడు, అతని మిత్రుడు యతిరాజ్.

"నువ్వు ఇందులో పాల్గోన్నావా?" అడిగాడు కొత్తగా ఢిల్లీ బదిలీ అయి వచ్చిన పశుపతినాథ్.

"చాలా సార్లు తమాషాగా, ఎక్సైటింగ్ గా ఉంటుందా ఆట. ఎవరికీ ఎవరు దొరుకుతారో అన్న ఉత్కంఠ అనుభవించి తీరాలి.అయితే ఈ ఆటలో ముఖ్యమైన విషయం...వల్ల మద్య ఏం జరిగిందో ఇతరులకి చెప్పకూడదు. మరోసారి రహస్యంగా వాళ్లిద్దరూ కలుసుకోకూడదు.ఇట్సాల్  ఫర్ ఫన్! ఆలోచించండి.

ముందు ఆ విషయం గురించి మాట్లాడడానికే భయపడ్డాడు పశుపతినాథ్, కానీ లండన్ లో రెండేళ్లు చదివి వచ్చిన మిసెస్ పశుపతినాథ్ కి చెప్పాడు. ఆమె ఒప్పుకుంది. ఆ విషయం యతిరాజ్ కి ఫోన్ చేసి చెప్పాడు. సరిగ్గా రాత్రి ఎడున్నరకి యిద్దరూ తమ స్కూటర్ మీద యతిరాజ్ ఇంటికి వెళ్ళారు. అక్కడికి వచ్చిన వాళ్ళంతా ముప్పై ఇదు లోపు వాళ్ళే, అందరి భార్యలు ఇంగ్లీషు మాట్లాడగలరు. అంతా మిసెస్ పశుపతినాథ్ భార్య వంక ఆసక్తిగా చూసారు. అందరితో పాటు తన స్కూటర్ తాళం చెవిని కూడా ఓ డబ్బాలో వేసాడు పశుపతినాథ్, డబ్బా బాగా కలిపాక చెప్పాడు యతిరాజ్.

"మొదటిసారి కాబట్టి మొదటి అవకాశ౦ నీది"

పశుపతినాథ్ ఆ డబ్బాలో నుండీ ఒక తాళంచెవి తీసాడు......అది యతిరాజ్ దే.
ఒప్పందం ప్రకారం యతిరాజ్ భార్యని తీసుకొని పశుపతినాథ్ తన ఇంటికి బయలుదేరాడు.దారిలో అతని మనసు నిండా రకరకాల ఊహలు, కోరికలు, 'వాటిలో కొన్ని అయినా తీరితే' ఆ ఊహకే అతనికి పులకరింతగా ఉంది. తన భార్య దర్శన్ సింగ్ తో అతనింటికి వెళ్ళింది. అక్కడ ఏమవుతుందో అన్న ఆలోచన రాలేదు పశుపతినాథ్ కి.

ఇంటికి చేరుకున్నాక తలుపు తీసి లోపలికెళ్ళి చెప్పాడు మిసెస్ యతిరాజ్ తో గౌరవంగా....
"రండి"
ఆమె లోపలికి వచ్చి, అతనికి ఆనుకొని నిలబడి చిన్నగా నవ్వింది. ఆమె వంటి మీద రోజ్ వాసన వస్తుంది.
"మన ఒప్పందం ప్రకారం నేనేం అడిగినా మీరు చెయ్యాలి అవునా?" అడిగాడు పశుపతినాథ్ చొక్కా గుండీలు చక చకా విప్పుతూ.
మిసెస్ యతిరాజ్ కొద్దిగా సిగ్గుపడింది అతను చొక్కా విప్పడం చూసి.
"అవును తీరని మీ కోరికలు తీర్చడానికే వచ్చాను" చెప్పింది.
" అయితే ఈ చొక్కాకి లూస్ గా ఉన్న బటన్స్ కుట్టండి. మా ఇల్లు కూడా మీ ఇల్లంత నీట్ గా సర్దండి. నాకు ఇష్టమైన కంది పచ్చడి, బీన్స్ పాటోలి, వంకాయ కాల్చి పచ్చడి, ఇంకా గంటలో మా పిల్లలు వస్తారు, వాళ్ళతో హోమ్ వర్క్ చేయించండి. ఇంటికి బూజులు దులిపి, పిల్లలు క్రేయాన్స్ తో గోడల మీద గీసిన బొమ్మలు చెరిపేయండి. మీ ఇంట్లో లాగా ఇంటి వెనుక మా మొక్కలన్నిటికీ పాదులు చేయండి, మీ ఇంట్లో ఉన్నలాంటి ప్లాస్టిక్ వైరుతో అల్లిన పూలసజ్జ ఒకటి అల్లి పెట్టండి. ఇవన్ని అయ్యాక కూడా మీకు నిద్రరాకపోతే నాకు ఓ మిల్స్ అండ్ బూన్ నవల చదివి వినిపించండి. ఇవన్నీ నా భార్య ద్వారా చాలా కాలంగా తీరని కోరికలు" చెప్పాడు పశుపతినాథ్ ఆనందంగా!



మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి 'కథాకేళి' 1991 లో మొదటి ప్రచురణ..మల్లాది గారి కథాకేళి అనే  కథ సంకలనంలో ప్రచుదించిన కథలన్నీ తొలుత వివిధ పత్రికల్లో వచ్చినవే.... ఈ కథాకేళి లో 80 కధలు ఉన్నాయి. ఈ కథలన్నీ కప్పు కాఫీ తాగేలోగా చదివేయగలం, ఈ కథలను చదివాక, మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి 'కథాకేళి' పుస్తకం లోని 600 మాటలు  మించని మిగతా కథలకోసం తప్పక ఆరాటపడతారని ఆశిస్తూ..for more click మల్లాది వెంకటకృష్ణమూర్తి ..కథాకేళి 1 
మల్లాది వెంకట కృష్ణమూర్తి...చిన్న కధలు..1

చిన్న కథ.. మనసుకి చేరే మాట.....

మన మనసుకి తాకి మనలోని ఒక మార్పుకి, మన జీవితపు పరుగులకి ఒక అందం తెచ్చిన ఏ  చిన్న మాట/ఆలోచన  ఐనా మరొకరికి   పంచుకోడం మన బాద్యత.. ఎందుకంటే మనసుని తాకినా మాట పంచడం మొదలెడితే అది మరొక మదిని అందుకునే ప్రయత్నం తప్పక నెరవేరుతుంది ...

సమస్య ఎంత పెద్దది ఇతే అంత ఎక్కువ టెన్షన్ ఉంటుంది/ఉండాలి అనుకోడం పొరపాటు. సమస్యకి టెన్షన్ కి సంబంధం ఎలా ఉండాలంటే అంటూ ఒక డాక్టర్ (జూలూరి శ్రీనివాస్,అపోలో హాస్పిటల్) చెప్పిన కథ కాని కథ.....రేపు మంజీరాలో చుక్క నీరు ఉండదు అని తెలిసిందనుకోండి మీరు ఏమి చేస్తారు..మీ పంపులో నీరు రావడం లేదు అని తెలిసిందనుకోండి దానికి మీరు ఏమి చేస్తారు ..ఈ రెండిటిలో ఏది పెద్ద సమస్య, దేనికి మీరు టెన్షన్ పడొచ్చు అని అడిగారు..
రెండిటికి టెన్షన్ ఉంటుంది కదా అంటే....అందుకు ఆయన నవ్వి ఇలా చెప్పారు....
మీరు ఎంత టెన్షన్ పడినా మంజీరా లో నీటి సమస్యకి ఏమి చేయలేరు అందుకని అది మీకు ఒక వార్త లాంటిది మాత్రమె అందుకు మీరు టెన్షన్ పడకూడదు. మీ ఇంట్లో నీరు రావడం లేదన్నది చిన్న సమస్య ఐనా ..టెన్షన్ పడొచ్చు, ఎక్కడ పంపుకి అడ్డు పడిందో ఏమయ్యిందో అని ఎందుకంటే అది మీరు సరి చేసుకోవాల్సిన సమస్య అని..మనకు తెలియాల్సింది దేనికి టెన్షన్ పడొచ్చు , దేనికి పడకూడదు అని..చాలా మంది అనవసరమైన వాటికి అతి ఎక్కువ టెన్షన్ పడి అందర్ని ఇబ్బంది పెడతారు అని చెప్పారు.

ఒక చిన్న మాట , ఒక చిన్న సంఘటన జీవితానికి ఒక గమ్యాన్ని నిర్దేశిస్తాయి ఒకోసారి...మనకు ఉన్నదానిలో నుండి పెట్టడం అన్నది  ఎంత ముఖ్యమో ఒక ముసలావిడ మాటల్లో తెలిసింది..... కూరగాయలు ఇంటింటికి తిరిగి అమ్మేది ....ఈ వయసులో ఇంత  కష్టపడుతున్నావు నిన్ను చూసేవాళ్ళు ఎవరూ లేరా అని అడిగితే... ఇంకో సంవత్సరం ఆగితే ఇంటి దగ్గరే చిన్న కొట్టు పెట్టుకుంటా...అప్పటి వరకు ఇలా వస్తూ ఉంటాను అంది.... ఆవిడకు ఇద్దరు కొడుకులున్నారు... పెద్దవాడిని పది వరకు చదివించింది...నీవు దాచిన డబ్బులు ఇయ్యి వ్యాపారం చేస్తా అన్నాడట....నువ్వు ఏది కావాలంటే అది చేసుకో అందుకోసం సంపాదించుకో అని చెప్పిందట...కోపంతో ఇల్లు వదిలి వెళ్ళిపోయాడట...ఎక్కడో కంట్రాక్టర్ దగ్గర చేరాడు అక్కడే పెళ్లి చేసుకొని సంసారం ఏర్పరచుకున్నాడు....రెండో వాడు పది అయ్యాక  పై చదువులు చదువుతాను అన్నాడట....మాస్టారి ఇంట్లో ఉండు వాళ్ళ పిల్లలతో పాటు చదివిస్తాడు....వాళ్ళకి సాయంగా ఉండు అని చెప్పిందట.....నువ్వు ఎంత వరకు చదివిస్తావో చదివించు తరవాత నేను చూసుకుంటా అన్నాడట....ఇంత కంటే చేయలేను అని చెప్పిందట......ఎక్కడో హాస్టల్ లో పెద్ద చదువే చదువుతున్నాడట.. అపుడపుడు వస్తాడట  ఏమైనా ఖర్చులకు ఇమ్మని...ఉంటే వంద  లేదా రెండువందలో ఇస్తుందట ...... ఇపుడు తన దగ్గర 8 తరగతి చదివే పిల్లాడు ఉన్నాడట  వాడికి అమ్మా నాన్న లేరని తనే చదివిస్తుందట.....పది చదివాక వాడు ఏదైనా చేసుకుంటాడు అంది.....మరి నీకు తోడూ ఎవరూ వద్దా.. అని అడిగితే....చదివిస్తే పిల్లలకు కొదవా అని నవ్వింది.....

ఒక డాక్టర్ చెప్పిన మాటలు ఎంత నచ్చాయో.. ఒక సామాన్య స్త్రీ మాటలు అంతే  నచ్చాయి...నిజంగానే ఈ మాటలు మరవకుంటే జీవితం పరుగులో నిండుదనం చేకూరుతుంది అనడంలో అతిశయోక్తి లేదు...

కొత్త నేస్తం...

 ఇల్లు చూడగానే నచ్చలేదు...నేను ఇక్కడే ఉండాలి అనుకున్నాక మళ్ళీ మళ్ళీ ఆ ఇంటిని చూసా ..పాపం తన తప్పేం లేదు ఆ ఇంటి వాళ్ళ జ్ఞాపకాలతో వాళ్ళ ఆలోచనలతో అలసిపోయి ఉన్నట్టు అనిపించాక..అరచేయి చాచి స్నేహ హస్తం అందుకున్న ...ఇపుడు పాత జ్ఞాపకాలు అనుభవాలు అన్ని మరచి నాకై ముస్తాబైంది..

నేను తనకోసం ఎలా ఉండాలో .. దానికోసం ఏమి చేయాలో ఆలోచిస్తుంటే మనసంతా అలజడి..అందరూ అంటారు నువ్వు పాతవన్నీవదిలించుకుంటావు నీకు వస్తువులపైన ఏమి మమకారం ఉండదా అని.. ఏంటో వాళ్ళ ఆలోచన తప్పు అని అనలేను అలా అని అందరు చెప్పినట్టు నేను అన్ని దాచలేను....ప్రతీ దాని వెనుక ఎన్నో కలలుంటాయి ఎన్నో ఉహలుంటాయి, కొన్నిటి వెనుక కలతలుంటాయి అవి అన్ని నా జ్ఞాపకాలకి ఆనవాలు

నేను పాత చోటే నా జ్ఞాపకాల ఒడిలో ఉన్న ఎన్నోఆనవాలన్ని చేరిపెసా....వాటి తాలూకు ప్రతీ జ్ఞాపకాన్ని మనసు అడుగున సమాధి చేశా..కలతలని కన్నీళ్ళని నా వెంట రావొద్దని మొండితనంతో ఇనుప కంచే కట్టాను...నాకై తనని మార్చుకున్న ఇంటికోసం ... నేను మారలేక..నా కలతలతో తన అందం చెరిగిపోకుండా నాకై నేను కొన్ని అడ్డుగోడలు కట్టా...కొత్త నేస్తం కోసం ఆ మాత్రం చేయకపోతే ఎలా..ఇపుడు ఇద్దరం ఒకరికి ఒకరం....తన ఒడిలో నేను ...నా అరచేతి స్పర్శతో తను..