చిరునామా రాయని ఉత్తరం...

ఆకాశంలో మేఘాలు తన ఊహలన్ని నా ఒడిలో నింపిందేమొ .. వాటికి నా కలలనే రంగులు వేస్తె నీ చిరునవ్వు అయిందేమో...అందుకే నీ నవ్వుపై అంత మక్కువ. నిన్ను చూస్తె ఆకాశంలో ఇంద్రదనుస్సులా అనిపిస్తుంది..వర్షం వచ్చినపుడు వస్తుందా, వర్షం వస్తేనే కనిపిస్తుందా ఇంద్రధనస్సుఅంటే ఏమని సమాధానం చెపుతాం చెప్పు. అందులో నిజము అబద్దము రెండు ఉన్నాయేమో లేక అంతా అబద్దమేమో లేక ఇది అంతా ఒక కల్పన ఏమో ..ఎలా చెప్పగలం.

అలానే నువ్వు నాతోనే ఉన్నావా లేక నాలోనే ఉన్నావా ..కాదు నాలాగే ఉన్నావా .. అంటే చెప్పడం కష్టం.. నీవు వస్తే చిరుజల్లు కురిసినట్టు..నాతో ఉంటే జడివానాలో తడిసినట్టు .. ఆ తాకిడికి నేను నిలవలేనేమో అనే ఒక తలపు నన్ను ఎక్కడో మనసుపొరల్లో గుచ్చుతుంది.. వెళ్ళమనే నోటి మాటా, దాచుకోవాలన్న మనసు ఊహ,  నేను మేఘమై నిన్ను నాలో నింపుకొని, కొండకోనల్లోకి వెళ్ళాలనే ఆశ..

నా  దగ్గర  ఉన్నపుడు, దూరంగా వెళితే బాగుండనే కోరిక, దూరంగా ఉన్నపుడు ఒకసారి వస్తే బాగుండనే ఆశ, రమ్మని అడగాలి అని పెదవి అంచువరకు వస్తుంది ,కానీ మనసు ఆశపడిందని నాకోసం నేను చేయలేను కొన్ని, నీ చుట్టూ పొదలా ఉండాలనుకుంటా.. ఇంకో నీడ కూడా నీ మీద పడనంతగా, ఒకసారి విరజాజి తీగల తాకి తాగకుండా అల్లుకోవాలని కోరిక, మరోసారి అందరు మెచ్చని మర్రి చెట్టునై నీకు నీడనివ్వాలన్న పేరాశ, గులాబి మీద మంచుబిందువుగా ఉండిపోవాలని మదిలోని ఊహ.

నా అరచేతిలో ...మదిలో...ఆలోచనలో...ఊహలో..కలలో..కవితలో..నా నీడలో, అద్దంలో , కనిపించే చందమామలో, కనిపించని కలువలో నువ్వు ఉంటే....నువ్వే ఉంటే...నువ్వు మాత్రమే ఉంటే..... అంతే చెప్పడానికి మాటలు రావడం లేదు.... పదాలు అందడం లేదు....